Monday, September 5, 2016

අමු මිරිස්



මේ ළඟදී වයස අවුරුදු හැටක විතර මනුස්සයෙක් ඉස්පිරිතාලෙට ආවා. හේතුව අතේ කැපුමක්.වම් අතේ මහපටැගිල්ලයි දබරැගිල්ලයි අතරින් කැපිලා තිබුනේ. වෙලාවට අස්ථි බිඳුමක් හෝ කන්ඩරා කැපීමක් වෙලා තිබුනේ නෑ. ඉතින් ශල්‍යාගාරයට අරගෙන මේ මනුස්සයගේ කැපුම මහන්න වුනා.

කැපිලා තිබුනේ කඩුවකට. ඉතින් ඒ මොකෝ කියලා අහන්න කාට වුනත් හිතෙනවා. "ලොකු උන්නැහේ මොකෝ කවුරුහරි එක්ක ගෝරියකටවත් පැටළුනාද? අඩියක්වත් ගහලාද හිටියේ " ටිකක් හරි නැති විදිහටයි කතාව පටන් ගත්තේ.
මේ මනුස්සයා බොහොම අහිංසක ගොවියෙක්, " මහත්තයා මම රා අරක්කු කටේ තියන්නෑ. විට නම් කනවා. මම කවුරු එක්ක ගෝරි අල්ලන්නද? මගේ පුත්තු තුන්දෙනා ගෙදර ආවා, උන් වට පිටාවේ අය එක්ක රන්ඩු කරගන්නවා. ඒ රන්ඩුවක් බේරන්න ගිහින් මගේ අතට කඩු පාරක් වැදුනා"
 ටිකක් අමුතු කතාවක්, ඒ මොකද කියලා අහන්න හිතෙන එක සාධාරණයි කියලා මට හිතුනා.
මැහුම් දාන ගමන් කතාව දිගටම ඇදගෙන ගියා. "ඉතින් පුතාලා මොකටද අහල පහල අය එක්ක රන්ඩු කරන්නේ"
" මහත්තයා අපි අඹගහවැව, මම ගොවිතැන් කරන්නේ, හේන් වවනවා, කුඹුරු ගොවිතැනත් කරනවා. මගේ පුතාලා තුන්දෙනෙක් ඉන්නවා, උන් එකෙක්වත් ගොවිතැනට කැමති නෑ. තුන්දෙනාම ත්‍රීකුණාමලේ මුහුදු යනවා. මුහුදු රස්සාව කරන්නේ. ඉඳලා හිටලා ගෙදර එන්නේ. උන් තුන්දෙනාට මුහුදු රස්සාව ජයයි.පුතාලා දෙන්නෙකුට  වීල් එකයි ඩිමෝ බට්ටෙකුයි තියනවා. ගමේ අහල පහල එවුන් හරි ඉරිසියයි මේ තුන්දෙනා එක්ක. ඉතින් ගෙදර ආවම වට පිටේ එවුන් එක්ක පැටලෙනවා. කොහෙද මුන් තුන්දෙනා බීගත්තම, කොච්චර කිව්වත් අහන් නෑ බොන එක නවත්තන්නෙම නෑ. මේ පාර ම්ගේ අත කැපිලා බේරුනා ඇති, නැත්නම් මිනියක් මරලා තමයි ඉවරවෙන්නේ.

"මොනවා කියන්නද කියලා මට තේරුනේ නෑ", පරම්පරා අතර වෙනස වෙන්න ඇති, මේ වයසක මනුස්සයා නම් කලබල නැති ඉවසීම තියන කෙනෙක් වගේ, හැබැයි පුත්තු තුන්දෙනා නම් කුකුල් කේන්ති කාරයෝ වගේ.

ඉතින් ඔහොම ඔහොම කතාව කරගෙන ගියා. මැහුම් දාලා ඉවරවෙනකොට මේ මනුස්සයා හේන් ගොවිතැන ගැනත් කිව්වා. අමු මිරිස් වවලලු තියෙන්නේ. ගොවිතැන හරියට කරනවා නම් ජයයිලු. කලින් පාර අමු මිරිස් වවපු කොල්ලෙක් එක අස්වැන්නෙන් මහ ට්‍රැක්ටරේකුයි බයික් එකකුයි ගත්තලු. බීජ අමු මිරිස් ග්‍රෑම් පනහක්  රුපියල් නවසිය පනහයිළු. අක්කරේකට බීජ අමු මිරිස් සීයක් විතර ඇතිලු.
අන්තිමට මටත් උපදේසයක් දීලා තමයි මේ මනුස්සයා ශල්‍යාගාරයෙන් ගියේ. "මහත්තයත් පුළුවන් වෙලාවක අමු මිරිස් ටිකක් හරි වවලා බලන්න "

සුපුරුදු උත්තරය, "ඒක තමයි වෙලාවක් නෑනේ, බලමු."

ඔන්න ඔහොමයි ගොවි මහත්තයාට  පුතා ගහපු කඩු පාරට කැපුනු අත මහලා ඉවර වුනේ