Friday, October 18, 2013

ඉරණම






සියොතුන් කෙරේ මිහිරැති මී අඹ         පුදනා
ගඟ ලඟ සබැඳි සවිබල මිතුරෙකු         උන්නා
යන එන සියොත් කැල නිතරම එහි       වසනා
සෙවනට ඇදෙන උන් නිතරම ගුණ       වැනුවා

බිජුවක් පිළිල කොහෙදෝ සිට එහි         වැහුවා
ටික ටික හෙමින් ලා පැහැයෙන් දළු       දැමුවා
පොඩි පොඩි කැකුළු මල් පිළිලය අග        පිපුනා
මහ අඹ ගහත් පෙම් බැඳ මේ දෙස           බැලුවා

කලකට පසුව පිළිලය රජ කම             ලැබුවා
කුමටද කියා අනුනට රස ගුණ             බෙදනා
පිළිලය බහට අඹ රුක ඵල වඳව             ගියා
ඒ දැක සියොත් කැල මගහැර දුරක          ගියා

පත් බිම වැටී නටු අග පිළිලය               දිවුනා
මහ ගස වසා පැතිරී පොඩි මල්               පිපුනා
පවනද හෙමින් ඔච්චම් කර කොළ         හැලුවා
පිළිලය නිසා හැම අතටම ගහ               නැවුනා







No comments:

Post a Comment