පොඩි සටහනක්
අමාරු ලෙඩෙකුට හදිසියේ එකෝ පරීක්ෂණයක් කරගන්න ඕනේ වුනා. ඒ සඳහා පහසුකම් තියන ළඟම රෝහල මහනුවර මහ රෝහල. ඉතින් ගම්පොල රෝහලේ ඉඳලා ගිලන් රථයකින් මේ ලෙඩාව මහනුවර අරගෙන යන්න පිටත් වුනා. අමාරු ලෙඩෙක් නිසා මගදි අමාරු වුනොත් එහෙම කියලා වෛද්‍යවරයෙක් සහ හෙද නිළධාරිණියකුත් මේ ලෙඩා එක්ක යන්න පිටත් වුනා. සාමාන්‍යයෙන් හැමදාම වෙන විදිහට ගිලන් රථය සයිරන් දමාගෙන ලයිට් දාගෙන ගියත් ත්‍රීවීල් ප්‍රයිවට් බස් ඇතුළු කිසි දවසක ලෙඩ වෙන්නේ නැති මිනිසු සත පහකට ගනන් ගන්නේ නෑ, පාරේ ඉඩ දෙන්නේ එහෙමත් කෙනෙක් තමයි.
කොහොම හරි පේරාදෙණිය හරියට එනකොට බිබිල රෝහලෙන් ආව ගිලන් රථයක් අපේ පිටිපස්සෙන් එනවා. ගැටඹේ හන්දියේ වට රවුමෙන් හරවලා අළුත් පාරට ( විලියම් ගොපල්ලව මාවතට ) දැම්මා, ඇම්බියුලන්ස් දෙකම දැන් රේස් එකක් වගේ. වැඩක් නෑ, අඩි කීපයයි යන්න පුළුවන් වුනේ, දුම් රිය එන හින්දා මහ පාර හරහා තියන ගේට්ටුව වහලා. වාහන පෝලිමකට අහු වුනා. එතන ට්‍රැක් හතරක පාර, වාහන පෝලිම් දෙකයි.
බිබිල රෝහලේ ඇම්බියුලන්ස් එක අළුත් හයි එස් KDH හයි රූෆ් වෑන් එකක්, WP නොම්මර තියන එකක්. ඊට එහා පැත්තෙ ට්‍රැක් එකට ආවා තව ඒ ජාතියෙම වෑන් එකක්, ඒකත් WP නොම්මර තියෙන්නේ. ජෙට්වින් ට්‍රැවල්ස් එකේ වාහනයක්. විදේශිකයන් පිරිසක් බොහෝම සුව පහසුවට වාවි වෙලා ඒ සී එහෙම දාගෙන. එකම ජාතියේ වාහන දෙකක්, නොම්මරය විතරයි වෙනස්. හැබැයි ඒ දෙකේ යන මිනිස්සුන්ගේ හිත් වලට දැනෙන දේවල් අහසට පොළව වගේ ඇති. අඩි දෙකක පරතරයක්, එකම පාට එකම ජාතියේ වාහන දෙකක් නොම්මරය විතරයි වෙනස් එකක තව විනාඩියක් හරි ජීවත්වෙන්න ජීවිතය විඳවන පිරිසක්, අනෙකේ ජීවිතය විඳින පිරිසක් .( ටොයෝටා කොම්පැනියටවත් මෙහෙම හිතෙන්න නැතිව ඇති ) විදේශිකයෝ අතරින් එක්කෙනෙක් ඇම්බියුලන්ස් දෙකම පොටෝ එකක් ගන්නව මම බලාගෙන හිටියා .
කෝච්චිය ගියා ඇම්බියුලන්ස් දෙකට යන්න අනික් වාහන ඉඩ දුන්නා, අපි දෙපිරිසම සයිරන් දමාගෙන මහනුවර රෝහල බලා පිටත් වුනා.
No comments:
Post a Comment