දිනය සෙනසුරාදාවක්. ස්ථානය මහනුවර පිලිමතලාව අළුත් පාර බස් එකක්. මේ වෙලාවේ බොහොම තදින් වහිනවා. බස් එකේ සෙනග පිරිලා තිබුන නිසා වාඩි වෙන්න ඉඩක් තිබුනේ නෑ. බස් එක මහනුවරින් පිටත් වුනා. කොන්දොස්තර බස් එකේ ඉස්සරහ ඉඳන් මුදල් අය කරමින් පිටිපස්සට එනවා. ඔය අතරේ මම දැක්කා සීට් එකක කොනක හොඳටම තෙමුනු යාචක කාන්තාවක් වාඩි වෙලා ඉන්නවා.
කොන්දොස්තර මේ කාන්තාව ඉන්න තැනට ආව ගමන් සිදු වෙන්න යන අප්‍රසන්න කතාවත්, බොහෝ විට කොන්දොස්තර විසින් මේ කාන්තාව බස් එකෙන් එලියට ඇද දමන්නට ඉඩ ඇති බවත් දැනුන නිසා මම ටිකක් පිටිපස්සට ගියා.
කොන්දොස්තර මේ කාන්තාව ළඟට ආවා. කොහෙටද ටිකට් ගන්න කියලා කිව්වා. මේ යාචක කාන්තාව කුණු ගෑවුනු මල්ලක් අතින් අල්ලගෙන කහට දත් විලිසා යන්තම් හිනා වෙන්න උත්සාහා කළා.
කොන්දොස්තරට තරහ ගියා. චික් මල වදේ කියලා ඒ කාන්තාව අත හැරලා අනික් අයගෙන් සල්ලි ගන්න වුනා. මටම පුදුමයි මේ ලංකාවේ කොන්දොස්තර කෙනෙක්ද කියලා. කොන්දොස්තරගේ කිසිම බලපෑමක් නැතිව අර යාචක කාන්තාව නොමිලේම ගැටඹේ පන්සල ගාවින් බැහැලා ගියා.
මට ඉතුරු රුපියලක් අඩුවෙන් දුන්නත් කොන්දොස්තර ගැන තරහක් ඇති වුනේ නෑ, ඒ ඇයි කියනවා නම් ඒ ගමන අප්‍රසන්න අත්දැකීමක් නොකිරීමට කොන්දොස්තරගේ ඉවසීම හා අනුකම්පාව හේතු වුන නිසා
No comments:
Post a Comment