කඳුළු ගස් පෙළ තනිව තුටුවන
අහින හිනැහෙන අනින දෙනයන
බිඳුනු පොල් අතු පැදුර තෙත් කළ
කෙසඟ දරුවන් කුසට තනිකම
තවත් මොකටද වහින කළු වැහි
ලියැදි පිරෙනට දළු හිනැහෙන්නට
තවත් ගුලි වී උදේ නිදනට
කවක් ලියනට
දෙ අත් පටලා එකම කුඩයේ
අනන්තය වෙත ඇවිද යන්නට
අනේ වැහැපන් ලබැඳි සුදු වැහි
අතීතය සුදු වැස්ස බොඳ කල
තනි කුඩය වම් අතට පෙම් බැඳ
මතක මං පෙත තෙමා දිය කර
තවත් වැහැපන් කළුම කළු වැහි
:)
ReplyDelete