සරසවි සඳ නුඹ දක්නට
අතැඟිලි ගනනකි අවසර
ධූවිලි සුසුමින් පිස හැර
ආ මග පා යුග මතු කර
හැර යන්නට සිදුවනු ඇත
නුදුරම නුඹ මෙහි තනි කර
කහමල් උතුරන නුබ ගැබ
මල් වැහි මැද එක කුඩයක
අත් පටලා යන උන් මැද
මා නැත ,නොසොයනු පුර හඳ
පා යුග නොදැනිම එසවෙන
මා සතු නැති සරසවියට
නැවතත් සපැමිනි දිනයක
පෙර මෙන් නුඹ හිනැහේවිද?
No comments:
Post a Comment